स्याउ टिपेको पैसाले दसैं मान्ने योजना

स्याउ टिप्दै गरेका शिशिर चेपागं देखेर मलाइ केही कुरा सोध्न मन लाग्यो । कीनकी घाँटी देखी तल झुन्डीएको लामो झोला बोकेका थिए । त्यही झोलामा पाचसात कीलो स्याउ भरीसकेकाथिए । मकवानपुरबाट रोजगारीका लागी त्यहाँ पुगेका रहेछन् । भर्खरै २० पुगका चेपागं भन्दै थिए नाइकेले यहाँ सम्म ल्याएको हो । गत मंसीरको दश गते मनागं एग्रो फार्ममा आइपुगेका उनी दशैमा घर जाने योजना बनाइ रहेका थिए ।
‘हीउँ पर्न थाले पछी काम निकै गाह्रो हुन्छ’ आठ कक्षा मात्र पढेको चेपागंले भने । काम गर्दै जाउ, आफनो खुट्टामा उभिने रहर छ त्यसैले यहाँसम्म आउने आँट गरेँ । उनले आफनै शैलीमा भने ‘केही योजना पनि बनाएको छु ती योजना साकार पार्न हीडेको हुँ । स्याउ टिपेको पैसा लिएर घर जाने हो दशै मनाउन । दिनको चारसय कमाइ गर्ने चेपागंले सबै पैसा जम्मा गरेर राखेको बताए ।
बाइस वर्षिया महान प्रजा मकवानपुरबाटै काम खोज्दै मनागं पुगेका रहेछन् । प्रजा लाइ भने अन्य काम भन्दा स्याउ टिप्न कता हो कता रमाइलो लाग्छ रे । बुवा भारतीय सैनिकका अवकास लिएका रहेछन् । घरमा दुइटा आमा को कारण समस्या बन्यो उनको । दश कक्षा सम्म पढ्न भ्याएका प्रजा बहीनीलाइ भेट्न आतुर भएको बताए ।
त्यसैले दशैमा घर पुग्ने योजना बनाइरहेकाछन् उनी । घरका लागी खर्चबर्च खासै व्योहर्नु पर्दैन उनले । त्यसैले, स्याउ टिपेर जम्मा गरेको पैसा जम्मा गरेकाछन् । त्यही पैसाले भविष्यमा ब्यापार गर्ने सोच बनाएको छु, उनले भने । साथीहरुसँग यहाँ आइपुगेको प्रजालाइ मनागंको फ्रेस वातावरणले लोभ्याइरहेको सहर्स स्वीकार गरे ।
स्याउ टिप्ने समुहमा थिए गोर्खाका रमेश मगर । स्याउ टिप्नु अरु काम भन्दा रमाइला हुन्छ । उनले भने, ‘सिजनमा दिनहुँ स्याउ टिप्छौ हामीहरु । प्रत्येक दिन कम्तिमा सय क्रेट टिप्छौ । स्याउ टिपेर कमाएको रकम चोखो बचाउँछन् उनी । मगर भन्छन्, साहुँले, खाने, बस्ने व्यवस्था निशुल्क गरीदिएकाछन्,अन्य खर्च खासै हुँदैन ।
सुरेन्द्र गुरुगं भने मनागं जिल्लाको धारापानी भन्ने ठाउँबाट काम गर्न आए